Zeszyt 4/2006
Streszczenie:
Opracowanie ma na celu wskazanie metod aktywizacji gospodarczej północno-wschodniej części województwa mazowieckiego poprzez rozwój turystyki, wykorzystującej czynniki endogeniczne.
Założony cel realizowany będzie przez działania w ramach zdefiniowanego układu pasmowego, umożliwiającego stworzenie powiązań pomiędzy ośrodkami o dobrze wykształconej tożsamości kulturowej. Pozwala na tworzenie ponadlokalnych programów promocji i rozwoju turystyki, a także koordynację działań o charakterze liniowym, np. związanych z wodnymi szlakami turystycznymi, czy trasami europejskich programów turystyki kwalifikowanej.
Koncepcja szlaków turystyczno-kulturowych pasma Narwi zawiera analizę potencjału przyrodniczego i kulturowego oraz identyfikuje uwarunkowania infrastrukturalne i transportowe istotne dla rozwoju turystyki na obszarze zdelimitowanym wzdłuż rzeki Narew. Niepowtarzalnym walorem krajobrazowym obszaru jest szeroka i urozmaicona dolina Narwi, z wykształconymi tarasami, rozległymi starorzeczami, wydmami, wysokimi i urwistymi skarpami oraz piaszczystymi plażami. Poza doliną rozciągają się rozległe sosnowe bory oraz wilgotne łęgi i olsy Puszczy Białej i Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. Występują tu również torfowiska o niepowtarzalnym uroku. Jest to doskonałe miejsce do obserwacji przyrodniczych, szczególnie dla miłośników ptaków. W tak urozmaiconym krajobrazie określono model funkcjonowania pasma turystycznego, główne kierunki działań pobudzających rozwój turystyki oraz koncepcję głównych tras, z uwzględnieniem środków lokomocji. Przeprowadzona analiza wskazuje, że nasycenie obszaru siecią szlaków (wodnych, drogowych, pieszych i rowerowych) jest przestrzennie zróżnicowane, z wyraźną koncentracją w środkowej i południowej części pasma.
Wnioski z przeprowadzonej analizy pozwalają przedstawić rekomendacje dotyczące stymulowania rozwoju turystyki w paśmie. W opracowaniu wskazano obszary predestynowane do rozwoju różnych form turystyki: przyrodniczej (w tym kwalifikowanej), kulturowej, wiejskiej (agroturystyki i zabudowy letniskowej), biznesowej, wodnej. Rozwój tych form wymaga jednak:
- podwyższenia standardu wyznaczonych szlaków poprzez ich wyposażenie w parkingi, miejsca postojowe, punkty małej gastronomii, urządzenia sanitarno-higieniczne,
- doinwestowania terenów letniskowych w zakresie gospodarki wodno-ściekowej i odpadowej,
- stworzenia bazy hoteli klasy ekonomicznej (w północnej i środkowej części pasma), uwzględniających potrzeby turystów średniozamożnych,
- kreowania ponadlokalnych programów promocji.
Zeszyt 4 
.jpg)
